Sevgi mi aşk mı.. Aşk heyecandan öldürür yemeden içmeden keserken hatta kimini daha sesini duyar duymaz böğürtüp kustururken kiminin de bağırsaklarına motor takar. Yani garip bir şey aşk. Benliğini unuttuğun farklı bir boyuta geçtiğin ruh hali ama kötü mü hiç değil. Oysa sevgi öyle mi. Lapa lapa yağan karda yanan sıcacık bir şömine, fırtınadan sonra sığınacak en güzel liman. Güven duygusu tam, acabalar tükenmiş daha ne olsun geriye kalan bir tatlı huzur. Herşeye rağmen aşk da güzel. Bazen insanın kendini kaybetmesi de gerekiyor. Kaybetmeden bulamıyorsun doğruyu. Kaybettiklerin kazandıkların aslında. Farkında olana tabi. Bir de benim gibi kendini bulamadan aşkını bulanlar var. Bu da farklı bir boyut. Biz buna şans diyoruz. Kendimi bulana kadar yaşanacak bir sürü kaybediş olacaktı belki de. Benim aşkım beni bu kaybedişlerden kurtardı. Bu durumda kaybedişlerim ve kazanımlarım hep onun üzerinde oldu. Yordum onu, o da beni yordu ama her durduğumuzda geriye dönmemeyi başardık. Uzun uzun bekledik, sinirlendik, kavga ettik, bağırdık çağırdık, öfkeden deliye döndük ama yolumuzdan dönmedik. Sevdik,sevdik,çok sevdik..