Çok daha anne çok daha babayım!

Kelimelere dökemediğim kendimin bile bilemediği bir ruh haliyle evlenmiştim ben. O ana kadar ki hayata olan hâkimiyetim, kendime olan güvenim, her şey bir anda yerle bir olmuştu sanki. Ne oldu ne bitti daha anlamadan üstüne bir de hamile kalmıştım. Hamile olduğum gün sokaklarda hüngür hüngür ağlıyordum. Demek ki başıma gelecekleri o günlerden biliyormuşum. İçimi en çok acıtan her kadının mutluluktan havalara uçacağı bu haberle benim karalar bağlamış olmamdı. Dedim ya tarifi zor bir ruh halindeydim. Ama bu tarifsiz durum anne olmamın arkasından netlik yolunda hızla yol almaya başlamıştı. Eşim uzaklarda çalışıyordu. Aramızdaki kilometreler bizi birbirimize tutturamayınca, çareyi başkasına tutunmakta bulmuştu. Tutunduğu yer öyle bir yerdi ki bir anda hadi beni neyse de çocuğunu bile görmeyi reddetmişti. Bu durumun şoku ilk anlarda beni deliye döndürse de aklıselim düşündüğümde çocuğumla başbaşa kalmamın sinirlerim açısından çok daha iyi olduğunu zamanla görmüştüm. Her gördüğümde hem benim hem çocuğumun sinirlerini bozacağına hiç görmemek belki de en iyisi idi. Ama ya çocuğum. Onun babasız yanını nasıl dolduracaktım. İçimi ezen onca şeyi bastırıp hayatın bana verdiği bu yükle hem anne hem baba mı olacaktım. İçimdeki öfke zamanla yok olurken, çocuğum için başarılı olma gerekliliğim çok kısa sürede beni istediğim noktaya getirmişti. Evet çok zor günler geçirmiştik. Yanımda ailem olmasa belki bu kadar çabuk sıyrılamazdım bu işten ama en büyük gücü bana çocuğum vermişti. Herşeyi onun için başarmıştım, yaşama amacım, hayat kaynağım, mutluluk sebebimdi o benim. Hayatın içinde, insanların canını sıkan bir sürü detay benim için vız gelip tırıs giderken birçok kişiden çok daha anne çok daha babayım.

Çok daha anne çok daha babayım!” hakkında 1 yorum

  1. Geri izleme: Siz de hikayeniz yazın paylaşalım.. | Sesli Masallar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir